Ανακοίνωση – Κάλεσμα
Αγαπητοί συνάδελφοι
Το 2021, η χρονιά που μόλις ξεκίνησε, αναμένεται, λόγω της 200ης επετείου της Επανάστασης του 1821, να είναι ένα «έτος των ιστορικών», μια χρονιά αφιερωμάτων, συζητήσεων και αντιπαραθέσεων σχετικά με την ιστορία της ελληνικής κοινωνίας και τις προοπτικές της περαιτέρω εξέλιξής της – γιατί η ιστορία, ως γνώση, αφορά το σήμερα. Ο Σύλλογός μας θα συμμετάσχει σε αυτή την διαδικασία συζήτησης, αναστοχασμού και διαπάλης με τις δυνάμεις που διαθέτει και παρά τις αντιξοότητες που προκαλεί η υφιστάμενη ακόμη πανδημία. Η προσέγγιση της ιστορίας από μας, με βάση τις σπουδές μας στις σοσιαλιστικές χώρες, δεν μπορεί να περιοριστεί σε επετειακές εκδηλώσεις, ούτε απλώς και μόνο στα πολιτικά γεγονότα, αλλά οφείλει να εξετάζει βαθύτερα και πρωτίστως τις βασικές δυνάμεις και προϋποθέσεις του ιστορικού γίγνεσθαι δηλαδή καταρχήν την κοινωνική και οικονομική ιστορία, την βάση της κοινωνικής ζωής. Επίσης, η ιστορική προσέγγιση δεν περιορίζεται μόνο στην διαμόρφωση και εξέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας, αλλά αφορά και προηγούμενες περιόδους της ιστορίας της περιοχής μας με μεγάλη μάλιστα και διεθνή ιστορική σημασία.
Εκτός από την επέτειο του 1821, φέτος συμπληρώνονται 2.500 χρόνια από το τέλος των Περσικών Πολέμων (Μάχη των Πλαταιών, το 479 πριν την χρονολογία μας), κάτι που επίσης μνημονεύεται από πολλούς. Είναι γνωστή η τεράστια συμβολή της πόλης-κράτους της Αρχαίας Αθήνας στην έκβαση αυτών των κοσμοϊστορικών γεγονότων, που οδήγησαν στον μεγαλειώδη «Χρυσό Αιώνα» της ελληνικής αρχαιότητας. Ωστόσο, είναι πολύ λιγότερο γνωστό –σχεδόν δεν αναφέρεται καν- ότι αυτή η νίκη, αλλά και η μεγάλη ακμή που την ακολούθησε (πολιτική, οικονομική, καλλιτεχνική, πνευματική γενικά) οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον άργυρο του Λαυρίου και στα μεταλλεία της Αθήνας εκεί, όπου επικρατούσε η μαζική δουλική εργασία. Η παρέμβασή μας, ως συλλόγου, λοιπόν, στο τρέχον «έτος ιστορίας» ξεκινά με ένα ταξίδι στην κοινωνική και οικονομική ιστορία της Αρχαίας Αθήνας.
Μέσα στις επόμενες μέρες θα γίνει παρουσίαση της εργασίας του συνάδελφού μας Μάνου Δημητρίου με θέμα:
«Η σημασία της δουλικής εργασίας στα μεταλλεία του αρχαίου Λαυρίου για την οικονομική και κοινωνική ιστορία της Αρχαίας Αθήνας και γενικότερα της Αρχαίας Ελλάδας»
Η παρουσίαση θα βιντεοσκοπηθεί και θα αναρτηθεί στο κανάλι του συλλόγου μας στο You Tube. Η ημερομηνία προβολής θα ανακοινωθεί στο επόμενο διάστημα.
Εν όψει της παρουσίασης αυτής, σας καλούμε να υποβάλετε και να στείλετε τα όποια ερωτήματα που μπορεί να έχετε πάνω στο θέμα, μέχρι και την Παρασκευή 29/1/2021 στο e-mail του Συλλόγου studentsofsocialism@gmail.com, ώστε να ληφθούν υπόψη κατά την παρουσίαση και να την εμπλουτίσουν περαιτέρω.
Προοίμιο της εργασίας:
Στην εργασία του συναδέλφου Μάνου Δημητρίου, απόφοιτου της Ιστορικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ (του Τμήματος Αρχαίας Ελλάδας και Ρώμης), παρουσιάζεται ως μια ενιαία συνθετική διαδικασία, η παραγωγή αργύρου, ο ρόλος των μεταλλείων στην οικονομία της Αρχαίας Αθήνας και η θέση της δουλικής εργασίας σε αυτά κατά τον 5ο – 4ο αιώνα πριν την σημερινή χρονολογία μας (που η επίσημη ιδεολογική σύμβαση εξακολουθεί ακόμα να ονομάζει «προ Χριστού»). Η παραγωγή του αργυρούχου μολύβδου περιλάμβανε πέντε στάδια: έρευνα, εξόρυξη μεταλλεύματος, εμπλουτισμός, εκκαμίνευση και κυπέλλωση. Το Αθηναϊκό Κράτος κατείχε τα μεταλλεία και τα νοίκιαζε μόνο σε Αθηναίους πολίτες. Οι ιδιοκτήτες των μεταλλείων πωλούσαν τον άργυρο στην Αθηναϊκή Πόλη, που τον μετέτρεπε σε νόμισμα, τις γνωστές Αθηναϊκές Γλαύκες, που έφτασαν να κυριαρχούν σε όλη τη Μεσόγειο και αυτή η διαδικασία συνέβαλε σημαντικά στην ενίσχυση των εμπορευματοχρηματικών σχέσεων στην περιοχή και στην ενίσχυση του καταμερισμού μεταξύ γεωργίας και βιοτεχνίας και της περαιτέρω έντασης της χρήσης δουλικής εργασίας στην δεύτερη, στοιχείων που σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσαν την οικονομική βάση του λαμπρού πολιτικού και πνευματικού εποικοδομήματος της κλασικής Αρχαιότητας. Υπήρχε και μια ομάδα δουλοκτητών που πουλούσε ή ενοικίαζε δούλους για εργασία στα μεταλλεία με τεράστια κέρδη. Δίπλα σε αυτούς συμμετείχαν και άλλες κοινωνικές ομάδες όπως μέτοικοι, ξένοι, απελεύθεροι, «χωρίς οικούντες» και φυσικά δούλοι. Η παραγωγική εργασία στο Λαύριο, επειδή ήταν χρονοβόρα και κοστοβόρα, καθοριζόταν από την μαζική και φτηνή εργασία των δούλων που ζούσαν σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαμονής και εργασίας.
25 Γενάρη 2021
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Κατέβασε την ανακοίνωση από εδώ.