Άρθρο του Χρήστου Ντίνα, Βιοχημικός – Κλινικός χημικός, μέλους του Γενικού Συμβουλίου
Η φαρμακευτική θεραπεία είναι ένα σημαντικό μέρος του ιατρικού τομέα. Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο για τη θεραπεία ασθενειών για περισσότερα από 3000 χρόνια. Μερικές δεκάδες φάρμακα φυτικής και ζωικής προέλευσης είχαν ήδη καταγραφεί στην Κίνα γύρω στα 1100 π. Χ. και μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα οι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν τουλάχιστον 1900 διαφορετικές θεραπείες. Στην αρχαίας Ελλάδας ο Διοκλής ο Καρύστιος (375 π. Χ. – 295 π. Χ.), διάσημος ιατρός της εποχής εκείνης, θεωρείται από τους πιο πρώιμους φαρμακοποιούς, που χρησιμοποίησε τα φυτά για φαρμακευτική θεραπεία. Επίσης ο Διοσκουρίδης (1ος μ. Χ.), πατέρας της Βοτανολογίας και της Φαρμακολογίας, στο έργο του «Περί Ύλης Ιατρικής» («De materia medica»), αναλύοντας συστηματικά τα φυτικά (794), τα ζωικά (104) και τα ορυκτά (105) προϊόντα, ένα σύνολο 1.003 διαφορετικών ουσιών, οι οποίες αναμιγνυόμενες μεταξύ τους δημιουργούν ένα τεράστιο συνταγολόγιο.
Στη σημερινή εποχή, τα φάρμακα είναι χημικές ουσίες ή ενώσεις που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία, την αναστολή ή την πρόληψη ασθενειών, ανακούφιση των συμπτωμάτων ή ως διαγνωστικό εργαλείο. Η πρόοδος στον τομέα της φαρμακολογίας συνέβαλε στη θεραπεία πολλών ασθενειών και μείωσε κατά πολύ την θνησιμότητα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανακάλυψη αντιβιοτικών, εμβολίων και άλλων φαρμάκων άλλαξε την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Πολλά από τα φάρμακα σήμερα παράγονται από φυσικές ουσίες που βρίσκονται στη φύση (φυτά), άλλα παρασκευάζονται εργαστηριακά μέσω της ανάμειξης χημικών ουσιών και άλλα προέρχονται από υποπροϊόντα οργανισμών (πχ η πενικιλίνη). Ορισμένα φάρμακα είναι βιολογικά παρασκευάσματα, τα οποία προέρχονται από την εισαγωγή γονιδίων σε βακτήρια και τα οποία παράγουν την επιθυμητή ουσία.
Τα φάρμακα ταξινομούνται με διάφορους τρόπους. Μια από τις ταξινομήσεις τα κατατάσσει σε συνταγογραφούμενα, μη συνταγογραφούμενα και συμπληρώματα (φυτικά σκευάσματα και βιταμίνες).
Διάβασε όλο το άρθρο εδώ